Zambia
Blijf op de hoogte en volg Naomi
17 Juni 2015 | Zuid-Afrika, Groblersdal
Het is alweer een tijdje geleden, maar toch nog een berichtje over mijn fantastische 'vakantie' naar Zambia. Van tevoren was het namelijk niet echt gepland om naar Zambia te gaan, maar vanwege het visum moesten we voor een paar dagen naar het buitenland. Daarover zo meer... :)
Donderdag ochtend moesten we vroeg vertrekken richting OR Tambo International Airport in Johannesburg. We zouden namelijk rond 11.00 u richting Livingstone, Zambia vliegen. Gelukkig verliep de rit naar Johannesburg erg vlug en kwamen we zonder kleerscheuren aan. Wel nog een hele zoektocht naar waar we de auto nou moesten parkeren, maar ook dat is ons gelukt. (Ik ben gewoon in een parkeergarage geparkeerd!!!)
Een kwartier later dan gepland, vlogen we de lucht in. In zat bij het raampje, dus kon ik lekker naar buiten kijken. Op een gegeven moment vlogen we over de Victoria Falls. WAUW! Wat een schitterend uitzicht om te zien. Nu konden we helemaal niet meer wachten om er de volgende dag heen te gaan!
Bij het vliegveld werden we opgehaald door een taxi van de backpackers lodge waar we de komende dagen zouden verblijven. Binnen 10 minuten kwamen we bij onze lodge aan, genaamd: Livingstone Backpackers Lodge.
Het zag er allemaal schitterend uit. Er was een zwembad met allemaal ligbedjes eromheen met allemaal kussens in felle kleuren. Er was een bar en een braai.We werden naar onze kamer gebracht en eigenlijk zouden we een kamer voor twee personen hebben, maar die was niet beschikbaar, dus kregen we een kamer voor vier personen. Gelukkig was er niemand met wie we de kamer verder moesten delen. We moesten wel de douche en wc delen, maar dat was geen ramp!
Via de lodge konden we activiteiten boeken die we graag wilde doen. Uiteraard wilden we graag naar de Victoria Falls, maar we hadden niet zoiets dat we dat met een gids wilden doen. Wel hebben we toen geregeld dat we op safari en sunset cruise zouden gaan.
Die donderdag avond zijn we lekker uiteten geweest bij een Italiaan en heb ik een overheerlijke pizza op!
We zijn op tijd naar bed gegaan, want we waren super vroeg op gestaan en de volgende dag zouden we om half 11 opgehaald worden om richting de Victoria Falls te gaan.
Vrijdag zijn we dus rond half 11 naar de Victoria Falls gereden. Bij de Vic Falls waren vier verschillende trials. Je had er eentje waarbij je boven de waterval staat, eentje waarbij je er net voorlangs loopt, eentje waarbij je naar beneden loopt en eentje waarbij je een stuk verder vanaf de waterval loopt. Wij hebben ze alle vier gedaan.
We begonnen met de trial die vlak langs de waterval lag. Gelukkig hadden we onze waterdichte jas bij ons, want je werd er echt suuuuuuuuuuuuper nat! Het water staat op dit moment zo hoog, dat er heel veel water omhoog spat en het dus eigenlijk kei hard aan het regenen is. Je kon via een brug naar 'Danger Point' lopen. Alleen de brug was al eng genoeg, want wat was die hoog! Het was wel echt super mooi om te zien.
Daarna zijn we de trial gelopen waarbij we naar beneden moesten lopen. Deze trial heet de 'Boiling Pot'. Onderweg kwamen we heel veel apen tegen die allemaal leuk met elkaar aan het spelen waren. Het werd ons aangeraden om vooral geen eten en drinken te pakken, want dat zouden ze dan gewoon zo afpakken haha!
Eenmaal beneden was het een mooi uitzicht, maar het was jammer dat het water zo hoog stond, want daardoor spatte er teveel water omhoog waardoor de waterval vanaf daar niet goed meer te zien was.
Vervolgens zijn we weer terug omhoog geklauterd en zijn we 'Upsteam' gelopen. Hier kwamen we als het waren bovenop de waterval. Wat een hoogte oh oh oh! Schitterend.
Daarna wilden we naar de brug lopen waarvan je ook kan bungeejumpen. Dus wij zijn die trial gaan lopen, maar op een gegeven moment konden we dus niet meer verder. Bleek dus dat we daarvoor eerst het park uit moesten. Tijdens deze trial konden we wel van veraf op de waterval kijken waardoor je echt goed kon zien hoe groot die nou was.. Echt bizar.
Omdat we toch nog richting de brug wilden, zijn we het park uit gegaan en richting Zimbabwe gelopen. We moesten eerst in de rij om een stempel te krijgen dat we uit Zambia gingen en vervolgens liepen we een heel stuk door het zogenaamde 'Niemandsland'. Daarna kwamen we bij Zimbabwe aan en moesten we weer in de rij gaan staan om een stempel te krijgen dat we dat land in gingen. We hoorden op dat moment dat we in Zimbabwe weer entree moesten betalen en het was nog best een stukje lopen. Aangezien we nog maar een uur hadden en we dan weer in de rij zouden moeten staan voor de stempels en nog het stuk door 'Niemandsland' moesten lopen, hebben we besloten dit niet meer te doen aangezien we dan maar 10 minuten in het park hebben en we er dus niet veel meer aan gehad zouden hebben.
We zijn om 4uur opgehaald en weer richting onze lodge gereden. 's Avonds zijn we lekker uiteten geweest bij een echt Zambiaans restaurant, genaamd 'Zambezi'.
Zaterdag ochtend werden we om half 7 (!) opgehaald voor een safari in het 'Mosi-O-Tunya National Park' Dit is op één safaripark na, het kleinste park van Zambia. Het had een oppervlakte van zo'n 66 km. Dus echt niet groot, maaaaaaaar wij zagen er het voordeel wel van in, want hoe kleiner het park, hoe eerder je dieren kunt spotten.
Het was nog best fris 's ochtends en vooral in zo'n 'open vehicle' dus we kregen allemaal een dekentje.
Dit was mijn eerste safari dus ik was echt zo benieuwd naar wat ik allemaal zou gaan zien.. Als eerste kwamen we zebra's tegen. Ik vind dat echt zulke mooie beesten om te zien. Daarna kwamen we olifanten, giraffen, impala's, buffels, everzwijnen en apen tegen.
We hebben echt zoveel geluk gehad dat we al deze dieren hebben gezien! We zaten namelijk bij een student in de auto die de dag ervoor was geweest en die helemaal geen één dier had gezien. So Lucky us!
We hadden eigenlijk gehoopt om nog een witte neushoorn te zien. Dit was namelijk het enige park waar ze die hebben in Zambia, maar deze leven in een apart deel van het park, omdat onder toezicht leven doordat er mensen nog steeds op ze jagen vanwege hun hoorns.. We waren richting het deel gereden waar ze dan zouden zitten, maar er waren die ochtend mannen gaan kijken of ze de neushoorns konden vinden, maar dat was tot toen toe nog niet gelukt, dus helaas.. Misschien in Zuid-Afrika dan nog haha!
Na de safari werden we weer bij de lodge afgezet en zijn we even naar een crafted market gelopen. Als aandenken hebben Marieke en ik allebei een armbandje gekocht en ik heb een hele schattige giraffe gekocht die is gemaakt van een cola blikje!
Rond een uurtje of half 4 werden we weer opgehaald en gingen we mee op een sunset cruise. Tijdens deze cruise konden we krokodillen en nijlpaarden spotten en van een mooie zonsondergang genieten. Daarnaast was het eten en drinken gratis. :) We hebben gezellig gekletst met wat Engelse jongens/mannen en met wat backpackers uit onze lodge. Tijdens de cruise hebben we helaas geen krokodillen gezien, maar wel een aantal nijlpaarden. Wat een joekels van beesten zijn dat zeg!
Zondag was het alweer tijd om terug naar 'huis' te gaan. We werden rond half 11 opgehaald en om half 2 vlogen we weer terug naar Zuid-Afrika. Eenmaal in Johannesburg begon het zweet me langzaam uit te breken. We moesten er namelijk voor zorgen dat we weer een nieuwe 90 dagen stempel zouden krijgen. Met zweethandjes en knikkende knieën konden we doorlopen naar de eerste meneer. Hij vroeg ons waar we vandaan kwamen en wat we in Zuid-Afrika kwamen doen. Dus wij hebben hem uitgelegd dat we uit Zambia kwamen en dat we nog even van Zuid-Afrika willen genieten voordat we in augustus weer naar huis gaan. Toen zei die dus van, jaa, maar jullie hebben nog maar 20 dagen..' OEPS! Dat was dus net iets wat we niet wilden horen. Wij hebben hem vervolgens uitgelegd dat ze bij Home Affairs hadden gezegd dat we voor een paar dagen naar het buitenland moeten gaan en dat we als we terug in Zuid-Afrika komen, we dan weer een stempel van 90 dagen zouden krijgen. Nou, dit was allemaal niet waar volgens hem en hij weigerde ons de stempel te geven en verwees ons naar iemand anders om het daar te proberen.
De moed was ons inmiddels al in de schoenen gezakt en we wisten echt niet wat we moesten doen..
Bij de tweede man hebben we het anders aangepakt. Hij begon ook met de vraag waar we vandaan kwamen en wat we hier kwamen doen. Wij vertelde hem dat we van Zambia afkwamen en we graag nog een deel van Zuid-Afrika wilden zien en vroegen wat hij ons aanraadde. Hij zei dat we echt richting Kaapstad moesten gaan. Dus wij daar even over gebabbeld. Vervolgens vroeg hij hoe lang we in Zuid-Afrika wilden blijven. Nou, dat is tot en met 7 augustus. Maarja, het systeem gaf aan dat we nog maar 20 dagen hadden en daar kon hij echt niets aan veranderen. Dan hadden we aan het eind van onze vorige 90 dagen naar Nederland moeten gaan en dan weer terug. We hebben echt staan smeken en met tranen in onze ogen gevraagd wat dan moesten doen en we nog zo graag wilden blijven..
GELUKKIG, heeft hij ons toch uiteindelijk een stempel van 90 dagen gegeven, maar dat scheelde echt, echt, ECHT heeeeeel weinig..
We hebben hem een hand gegeven, het liefst was ik over de toonbank gesprongen en hem een dikke pakkerd gegeven, maar dat is ook zo raar haha! Vervolgens zijn we heel erg snel doorgelopen tot we in de vertrekhal waren waar we weer rustig konden ademhalen en het besef pas echt kwam dat we toch konden blijven.
Hoe graag ik iedereen ook wil zien, ik had nog niet echt naar huis gehoeven. Eerst hier de stage maar goed afronden en een super mooie roadtrip door Zuid-Afrika maken!!!!!
Donderdag ochtend moesten we vroeg vertrekken richting OR Tambo International Airport in Johannesburg. We zouden namelijk rond 11.00 u richting Livingstone, Zambia vliegen. Gelukkig verliep de rit naar Johannesburg erg vlug en kwamen we zonder kleerscheuren aan. Wel nog een hele zoektocht naar waar we de auto nou moesten parkeren, maar ook dat is ons gelukt. (Ik ben gewoon in een parkeergarage geparkeerd!!!)
Een kwartier later dan gepland, vlogen we de lucht in. In zat bij het raampje, dus kon ik lekker naar buiten kijken. Op een gegeven moment vlogen we over de Victoria Falls. WAUW! Wat een schitterend uitzicht om te zien. Nu konden we helemaal niet meer wachten om er de volgende dag heen te gaan!
Bij het vliegveld werden we opgehaald door een taxi van de backpackers lodge waar we de komende dagen zouden verblijven. Binnen 10 minuten kwamen we bij onze lodge aan, genaamd: Livingstone Backpackers Lodge.
Het zag er allemaal schitterend uit. Er was een zwembad met allemaal ligbedjes eromheen met allemaal kussens in felle kleuren. Er was een bar en een braai.We werden naar onze kamer gebracht en eigenlijk zouden we een kamer voor twee personen hebben, maar die was niet beschikbaar, dus kregen we een kamer voor vier personen. Gelukkig was er niemand met wie we de kamer verder moesten delen. We moesten wel de douche en wc delen, maar dat was geen ramp!
Via de lodge konden we activiteiten boeken die we graag wilde doen. Uiteraard wilden we graag naar de Victoria Falls, maar we hadden niet zoiets dat we dat met een gids wilden doen. Wel hebben we toen geregeld dat we op safari en sunset cruise zouden gaan.
Die donderdag avond zijn we lekker uiteten geweest bij een Italiaan en heb ik een overheerlijke pizza op!
We zijn op tijd naar bed gegaan, want we waren super vroeg op gestaan en de volgende dag zouden we om half 11 opgehaald worden om richting de Victoria Falls te gaan.
Vrijdag zijn we dus rond half 11 naar de Victoria Falls gereden. Bij de Vic Falls waren vier verschillende trials. Je had er eentje waarbij je boven de waterval staat, eentje waarbij je er net voorlangs loopt, eentje waarbij je naar beneden loopt en eentje waarbij je een stuk verder vanaf de waterval loopt. Wij hebben ze alle vier gedaan.
We begonnen met de trial die vlak langs de waterval lag. Gelukkig hadden we onze waterdichte jas bij ons, want je werd er echt suuuuuuuuuuuuper nat! Het water staat op dit moment zo hoog, dat er heel veel water omhoog spat en het dus eigenlijk kei hard aan het regenen is. Je kon via een brug naar 'Danger Point' lopen. Alleen de brug was al eng genoeg, want wat was die hoog! Het was wel echt super mooi om te zien.
Daarna zijn we de trial gelopen waarbij we naar beneden moesten lopen. Deze trial heet de 'Boiling Pot'. Onderweg kwamen we heel veel apen tegen die allemaal leuk met elkaar aan het spelen waren. Het werd ons aangeraden om vooral geen eten en drinken te pakken, want dat zouden ze dan gewoon zo afpakken haha!
Eenmaal beneden was het een mooi uitzicht, maar het was jammer dat het water zo hoog stond, want daardoor spatte er teveel water omhoog waardoor de waterval vanaf daar niet goed meer te zien was.
Vervolgens zijn we weer terug omhoog geklauterd en zijn we 'Upsteam' gelopen. Hier kwamen we als het waren bovenop de waterval. Wat een hoogte oh oh oh! Schitterend.
Daarna wilden we naar de brug lopen waarvan je ook kan bungeejumpen. Dus wij zijn die trial gaan lopen, maar op een gegeven moment konden we dus niet meer verder. Bleek dus dat we daarvoor eerst het park uit moesten. Tijdens deze trial konden we wel van veraf op de waterval kijken waardoor je echt goed kon zien hoe groot die nou was.. Echt bizar.
Omdat we toch nog richting de brug wilden, zijn we het park uit gegaan en richting Zimbabwe gelopen. We moesten eerst in de rij om een stempel te krijgen dat we uit Zambia gingen en vervolgens liepen we een heel stuk door het zogenaamde 'Niemandsland'. Daarna kwamen we bij Zimbabwe aan en moesten we weer in de rij gaan staan om een stempel te krijgen dat we dat land in gingen. We hoorden op dat moment dat we in Zimbabwe weer entree moesten betalen en het was nog best een stukje lopen. Aangezien we nog maar een uur hadden en we dan weer in de rij zouden moeten staan voor de stempels en nog het stuk door 'Niemandsland' moesten lopen, hebben we besloten dit niet meer te doen aangezien we dan maar 10 minuten in het park hebben en we er dus niet veel meer aan gehad zouden hebben.
We zijn om 4uur opgehaald en weer richting onze lodge gereden. 's Avonds zijn we lekker uiteten geweest bij een echt Zambiaans restaurant, genaamd 'Zambezi'.
Zaterdag ochtend werden we om half 7 (!) opgehaald voor een safari in het 'Mosi-O-Tunya National Park' Dit is op één safaripark na, het kleinste park van Zambia. Het had een oppervlakte van zo'n 66 km. Dus echt niet groot, maaaaaaaar wij zagen er het voordeel wel van in, want hoe kleiner het park, hoe eerder je dieren kunt spotten.
Het was nog best fris 's ochtends en vooral in zo'n 'open vehicle' dus we kregen allemaal een dekentje.
Dit was mijn eerste safari dus ik was echt zo benieuwd naar wat ik allemaal zou gaan zien.. Als eerste kwamen we zebra's tegen. Ik vind dat echt zulke mooie beesten om te zien. Daarna kwamen we olifanten, giraffen, impala's, buffels, everzwijnen en apen tegen.
We hebben echt zoveel geluk gehad dat we al deze dieren hebben gezien! We zaten namelijk bij een student in de auto die de dag ervoor was geweest en die helemaal geen één dier had gezien. So Lucky us!
We hadden eigenlijk gehoopt om nog een witte neushoorn te zien. Dit was namelijk het enige park waar ze die hebben in Zambia, maar deze leven in een apart deel van het park, omdat onder toezicht leven doordat er mensen nog steeds op ze jagen vanwege hun hoorns.. We waren richting het deel gereden waar ze dan zouden zitten, maar er waren die ochtend mannen gaan kijken of ze de neushoorns konden vinden, maar dat was tot toen toe nog niet gelukt, dus helaas.. Misschien in Zuid-Afrika dan nog haha!
Na de safari werden we weer bij de lodge afgezet en zijn we even naar een crafted market gelopen. Als aandenken hebben Marieke en ik allebei een armbandje gekocht en ik heb een hele schattige giraffe gekocht die is gemaakt van een cola blikje!
Rond een uurtje of half 4 werden we weer opgehaald en gingen we mee op een sunset cruise. Tijdens deze cruise konden we krokodillen en nijlpaarden spotten en van een mooie zonsondergang genieten. Daarnaast was het eten en drinken gratis. :) We hebben gezellig gekletst met wat Engelse jongens/mannen en met wat backpackers uit onze lodge. Tijdens de cruise hebben we helaas geen krokodillen gezien, maar wel een aantal nijlpaarden. Wat een joekels van beesten zijn dat zeg!
Zondag was het alweer tijd om terug naar 'huis' te gaan. We werden rond half 11 opgehaald en om half 2 vlogen we weer terug naar Zuid-Afrika. Eenmaal in Johannesburg begon het zweet me langzaam uit te breken. We moesten er namelijk voor zorgen dat we weer een nieuwe 90 dagen stempel zouden krijgen. Met zweethandjes en knikkende knieën konden we doorlopen naar de eerste meneer. Hij vroeg ons waar we vandaan kwamen en wat we in Zuid-Afrika kwamen doen. Dus wij hebben hem uitgelegd dat we uit Zambia kwamen en dat we nog even van Zuid-Afrika willen genieten voordat we in augustus weer naar huis gaan. Toen zei die dus van, jaa, maar jullie hebben nog maar 20 dagen..' OEPS! Dat was dus net iets wat we niet wilden horen. Wij hebben hem vervolgens uitgelegd dat ze bij Home Affairs hadden gezegd dat we voor een paar dagen naar het buitenland moeten gaan en dat we als we terug in Zuid-Afrika komen, we dan weer een stempel van 90 dagen zouden krijgen. Nou, dit was allemaal niet waar volgens hem en hij weigerde ons de stempel te geven en verwees ons naar iemand anders om het daar te proberen.
De moed was ons inmiddels al in de schoenen gezakt en we wisten echt niet wat we moesten doen..
Bij de tweede man hebben we het anders aangepakt. Hij begon ook met de vraag waar we vandaan kwamen en wat we hier kwamen doen. Wij vertelde hem dat we van Zambia afkwamen en we graag nog een deel van Zuid-Afrika wilden zien en vroegen wat hij ons aanraadde. Hij zei dat we echt richting Kaapstad moesten gaan. Dus wij daar even over gebabbeld. Vervolgens vroeg hij hoe lang we in Zuid-Afrika wilden blijven. Nou, dat is tot en met 7 augustus. Maarja, het systeem gaf aan dat we nog maar 20 dagen hadden en daar kon hij echt niets aan veranderen. Dan hadden we aan het eind van onze vorige 90 dagen naar Nederland moeten gaan en dan weer terug. We hebben echt staan smeken en met tranen in onze ogen gevraagd wat dan moesten doen en we nog zo graag wilden blijven..
GELUKKIG, heeft hij ons toch uiteindelijk een stempel van 90 dagen gegeven, maar dat scheelde echt, echt, ECHT heeeeeel weinig..
We hebben hem een hand gegeven, het liefst was ik over de toonbank gesprongen en hem een dikke pakkerd gegeven, maar dat is ook zo raar haha! Vervolgens zijn we heel erg snel doorgelopen tot we in de vertrekhal waren waar we weer rustig konden ademhalen en het besef pas echt kwam dat we toch konden blijven.
Hoe graag ik iedereen ook wil zien, ik had nog niet echt naar huis gehoeven. Eerst hier de stage maar goed afronden en een super mooie roadtrip door Zuid-Afrika maken!!!!!
-
17 Juni 2015 - 22:31
Anne Hezemans:
Jee wat een verhaal, en wat spannend en dat is nog zuinig gezegd.
Eerst die mooie vakantie in Zambia en dan die beruchte stempel....
Wat heb jij dat stukje goed beschreven, ik kreeg ter plekke kriebels in mijn buik haha.
Nog een mooie en fijne tijd in Zuid- Afrika !!!!
Groetjes Anne -
17 Juni 2015 - 22:49
Guillaume :
Hoe zou iemand jullie iets kunnen weigeren -
18 Juni 2015 - 10:48
Oma,18 .6.2015.:
Lieve Naomi,
wat was het weer een mooi verhaal,
jullie hebben in zo,n korte tijd best veel gezien, en dan allemaal van die mooie plaatsen,
die watervallen moeten wel heel mooi zijn.
ik heb dat is op t,v, gezien, en dan is het nog niet zo, dan dat je ze in het echt ziet
ja jullie zullen echt wel genoten hebben,
jammer dat ze zo moeilijk deden ,om die stempel te zetten .maar ja het is geen Nederland .
want hier gaat het toch hoop ik beter.
ik ben toch heel blij dat het allemaal goed gekomen is
en dat jullie samen,weer dat gene weer op kunnen pakken waar jullie mee bezig waren
het zou toch jammer zijn geweest als dat niet gelukt zou zijn .alleen omdat ze dan geen stempel willen geven.nou ik kan me voor stellen dat je die ene man een dikke kus had willen geven,
want er valt dan toch een hoop spanning weg..
ik wens jullie nog een hele fijne tijd ,
en voor nu kus en groetjes voor jullie allebei.
Oma.doei. -
18 Juni 2015 - 11:02
Rick:
Pff, wat was dat schrikken zeg om een stempel te krijgen. Gelukkig staat ie nou in je paspoort en kun je nog mooi geniet van de reis, ik kan echt niet wachten om jou kant op te gaan.
Wat een fantastisch mooi avontuur in Zambia, wat moet dat genieten zijn geweest zeg, had graag mee willen gaan.
Nu nog even knallen op de stage school en het fantastisch afsluiten samen met de kinderen.
heel mooi verslag btw!
Geniet nog van de tijd daar en tot snel,
Kusjes Rick -
18 Juni 2015 - 13:18
Esther:
Wauw da zou wa voor mij zijn zou spontaan in mijn broek pissen. Gelukkig voor jullie goed gekomen super!!!!!!!!! -
18 Juni 2015 - 17:25
Opa Van Wijk.:
Beste Naomi en Marieke,
de verhalen worden steeds spannender, en ik vind dat jullie je er heel goed door heen slaan. Ja, 's lands wijs, 'slands eer, maar de vakantie met Rick samen hing nu wel aan een heel zijden draadje. Maar alles is gelukkig goed gekomen.
Ja en dan de tocht naar Zambia met de water-falls en de vele dieren die je in het wild hebt gezien. Toch heel wat anders dan de Beekse Bergen!
Overigens mijn compliment voor de regelmatige veslagen die jullie naar het thuisfront sturen. Ze lezen gemakkelijk en roepen steeds bij mij een soort jaloersheid op, want ik heb denk ik veel gezien van de wereld, maar dit had er best nog bijgekund.
Nu, blijf genieten, sluit de schoolstage in S.A. goed af.
Liefs van
Opa Joop. -
18 Juni 2015 - 21:05
Peter En Corry:
Hoi Naomi,
Het was weer een bijzonder verhaal maar je hebt wel lekker de toerist uitgehangen in Zambia.
Leuk dat je even de tijd had om mooie en interessante plekjes te bekijken
Volgende keer willen wij ook wel die kant op.
Fijn dat je nog niet de behoefte hebt om naar Ned.te komen teken dat je er erg van geniet.
Nelson Mandela heeft eens gezegd "in my opinion South Africa is the nicest village in the world". en
daar heeft hij gelijk in.
Maak er maar een mooi weekend van.
Groetjes -
18 Juni 2015 - 21:16
Nettie:
Hoi Buitenlander
Ken je ons nog wel een beetje als je terug komt.
Je verhaal over Zambia kon je mij lekker vertellen via SKYPE,
maar als ik het ook nog lees komen er toch wel kriebels van angst gevoelens bij mij naar boven.
Ik had die man een dikke Hollandse zoen gegeven hoor!!
Je hebt je verhaal mooi overgebracht, ik neem mijn woorden terug.......
Weer een super ervaring rijker, en er gaan er nog wel meer volgen.
xxx Mama en een poot van Mila
-
19 Juni 2015 - 10:05
Jarka :
Hee zus,
Wat een lang maar erg leuk verhaal!
Zambia en watervallen, ik ben zooooo jaloers! maaar... dan moet je ook nog terug. haha
Die man vond dat vast heel jammer hoor dat hij geen lekkere pakkerd kreeg, van twee blondjes.
Je hebt nog een tijdje om les te geven en dan ga je al rond touren!
Ik hoop dat je nog een leuke tijd hebt op de school en dat je het leuk kunt afsluiten, maar dat zal wel lukken met al die leuke spullen!!
XXXX Jarka
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
